38حركت انبوه سفيدپوشان در پستى و بلندى‌هاى اطراف جاده و در تاريك‌روشن غروب، شكوه و عظمت امواج كف‌آلود دريايى مواج را در برابر چشمانت به تصوير مى‌كشد؛ آن‌چنان كه حتى براى لحظه‌اى از نظاره اين صحنه زيبا دل نمى‌كنى.
مى‌گويند بزرگراهى كه قرار است اتوبوس‌ها را به مشعر برساند، يكى دو سالى است كه ساخته شده و در خدمت خداجويان بازگشته از عرفات قرار گرفته است و پيش از اين معمولاً فقط خانم‌ها مسير عرفات تا منا را با اتوبوس طى مى‌كردند و مدتى طولانى، يعنى از غروب آفتاب تا اذان صبح را در راه بودند؛ اما حالا به بركت بزرگراه جديد، خيلى زود به مشعر مى‌رسيم.
ماندن در سرزمين مشعر براى بانوان، در نيت وقوف خلاصه شده است كه با قصد قربت، آسمان وجودت را آفتابى مى‌كند؛ آن‌چنان كه در تاريكى شب، انگار سرزمين مشعر را در پرتو آفتاب وجودت به‌روشنى درمى‌يابى. اما در عين حال نبود امكان وقوف واقعى، حسرتى تلخ را قطره‌قطره در كام جانت مى‌چكاند. شايد اگر شوق رسيدن به منا دلت را نمى‌نواخت، تحمل اين حسرت به اين سادگى‌ها نبود.
مى‌گويند مشعرالحرام جزء محدوده حرم و اولين در ورودى آن است و كسى كه در روز عرفه و در سرزمين عرفات، معرفت لازم را پيدا كرده و با آداب خاص آن، پروردگار را عبادت نموده، لايق آن است كه از مشعرالحرام به مكه بازگردد. حالا كه دست در دست شوق ديدار پا بر زمين منا گذاشتيم، مى‌خواهيم در سرزمين آرزوها همچون ابراهيم(ع)،