14زورگيرى‌ها به زدوخورد با زائران ايرانى منجر مى‌شد و باعث تلفاتى نيز مى‌گشت. حتى تهديدات و اعتراضات دولت قاجار نيز فايده‌اى نداشت. اين راه گاهى به قدرى خطرناك مى‌شد كه علما اجازه تشرف از اين راه را نمى‌دادند. 1
3. راه شام
مسير شام كه به‌سمت حلب و شام و از آنجا به‌سمت مدينه مى‌رفت، راهى بود كه ايرانيان از زمان صفويه، از آن استفاده مى‌كردند. زائر ايرانى پس از رسيدن به دمشق، برنامه سفر خويش را براى رسيدن به مدينه تنظيم مى‌كرد. در آنجا اسباب سفر خود را تهيه مى‌نمود و به همراه كاروان يا به اصطلاح «مَحْمِل شام» كه بزرگ‌ترين كاروان حج بود، به‌سمت مدينه به راه مى‌افتاد. 2 البته اين راه، آبادتر از ساير راه‌ها بود و تأمين توشه راه در آن ساده‌تر. اما دشوارى‌اش، طولانى بودن مسير يك ماهه مدينه به دمشق بود. 3 با اين‌حال، انتخاب راه شام، توفيق زيارت اماكن مقدس دمشق را به همراه داشت. گفتنى است كه اين راه (از دمشق تا مدينه) از سال 1326ه.ق به راه‌آهن مجهز شد.
4. مسير استانبول به جده
مسير ديگر زائران ايرانى از طريق استانبول بود. درواقع، حجاج ايرانى از «انزلى» به‌سمت تفليس و بعد استانبول مى‌رفتند و با گذر از مرز شرقى