17

3. جايگاه مالك نزد امير مؤمنان(ع)

امام على(ع) مالك را شخصيتى معتدل معرفى كرده، و درباره او فرموده‌اند:

فَإِنَّهُ مِمَّنْ لاَ يُخَافُ وَهْنُهُ وَ لاَ سَقْطَتُهُ وَ لاَ بُطْؤُهُ عَمَّا الْإِسْرَاعُ إِلَيْهِ أَحْزَمُ وَ لاَ إِسْرَاعُهُ إِلَى مَا الْبُطْءُ عَنْهُ أَمْثَلُ ¹

مالك از كسانى نيست كه بيم ضعف و سستى يا خطا و لغزشى در او راه يابد و نيز از كسانى نيست كه هرگاه شتاب به احتياط نزديك‌تر است، كندى كند و هرجا كندى به احتياط نزديك‌تر است، شتاب ورزد.

همچنين اميرمؤمنان در وصف مالك، هنگام فرستادن او به مصر در مقام والى آنجا، در نامه‌اى خطاب به مردم مصر فرمودند: «من بنده‌اى از بندگان خدا را به سوى شما گسيل داشتم كه در لحظه‌هاى ترسناك از دشمن روى برنمى‌تابد». ²

امام على(ع) پس از شهادت مالك نيز ضمن طلب رحمت و رضوان الهى براى او فرمود: «او براى ما مردى خيرخواه و بر دشمنان ما سختگير بود ³ و براى من همان‌گونه بود كه من براى رسول خدا بودم». ⁴