52 يُرِيدُ اللّٰهُ...) پنج تن آل عبا (پيامبر(ص) و على و حسن و حسين و فاطمه رضى الله عنهم) هستند، بدون دليل و از روى تعصب است.

احمد: آقاى فاضل! در سفر قبلى من شخصى كه وكيل دادگسترى شهر مدينه بود [و به دليل مصالحى از بردن نامش معذورم] كتابى به نام آيه تطهير داشت و آن كتاب را به من هديه كرد. وى نيز اين پرسش را مطرح كرد. با اينكه پاسخ لازم را به آن شخص دادم، ولى پس از برگشت از سفر لازم ديدم، بيشتر در اين زمينه تحقيق كنم و در سفرهاى بعدى تمام مدارك مربوط به اين بحث را همراه داشته باشم. الحمد لله اكنون تمام مدارك را همراه دارم. اگر نياز بود از اين [مدارك] نيز بهره مى‌بريم.

توجه به ضماير قرآن

برادرانم! به ضماير آيات توجه كنيد! از اول آيه 28:

(يٰا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْوٰاجِكَ إِنْ كُنْتُنَّ...) تا آخر آيه 34 كه (وَ اذْكُرْنَ مٰا يُتْلىٰ فِي بُيُوتِكُنَّ مِنْ آيٰاتِ اللّٰهِ وَ الْحِكْمَةِ إِنَّ اللّٰهَ كٰانَ لَطِيفاً خَبِيراً)؛ همه آيات با ضمير جمع مؤنث آمده است، ولى در ميان اين آيات، دو ضمير جمع مذكر (إِنَّمٰا يُرِيدُ اللّٰهُ لِيُذْهِبَ[ عَنْكُمُ] الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ[ يُطَهِّرَكُمْ] تَطْهِيراً) وارد شده است. از اين ضماير جمع مذكر به آسانى دريافت مى‌شود كه مراد خداوند از [اهل‌بيت]، اشخاصى غير از مخاطبان آيات قبل؛ يعنى همسران پيامبر هستند. چون اگر مراد خداوند همسران پيامبر بود، مانند آيات قبلى و بعدى اين دو ضمير «عَنْكُمُ» وَ «يطَهِّرَكُمْ» را نيز ضمير مؤنث يعنى «عَنْكُنَّ» و «يطَهِّرَكُنَّ» مى‌آورد، نه مذكر!

فاضل: آقاى احمد! در قرآن اين اولين آيه‌اى نيست كه ضمير مذكر را براى مونث به كار مى‌برد، بلكه در آيات ديگر قرآن نيز ضمير مذكر براى مؤنث به كار برده شده است. براى مثال، در آيه‌اى كه درباره حضرت ابراهيم(ع) و همسرش نازل شده، خداوند هر دو[ زن و شوهر] را با ضمير «عَلَيكُمْ» خطاب قرار داده است.