213 مصر (1220 - 1264ه .ق) نوشت و در آن، بر لزوم برخورد سخت با وهابى‌ها، حمله به حجاز، بازپس‌گيرى مكه و مدينه و تصرف دُرعيه تأكيد كرد. حامل نامه يادشده، حيدرعلى خان شيرازى بود كه تا شكست كامل وهابى‌ها به دست محمدعلى پاشا در مصر ماند. سپس به مكه رفت و از آنجا به ايران بازگشت. 1
ج) محمد شاه (1250 - 1264ه .ق)
از روابط محمد شاه با حجاز و اشراف حاكم بر آن جز سفر حج ايرانيان در برخى سال‌ها اطلاعى در دست نيست.
د) ناصرالدين شاه ( 1264 - 1313ه .ق)
دوران طولانى سلطنت ناصرالدين شاه كه حدود نيم قرن به طول انجاميد، از دوره‌هايى است كه دولت ايران به نسبت قبل و بعد از آن با مشكلات داخلى و خارجى كمترى روبه‌رو بود. از اين رو، مناسبات با حجاز نيز خوب بود.
در عصر قاجار، اساس سياست عثمانى بر مبناى دوستى با ايران بود كه پايه ايجاد تسهيلات براى حج‌گزارى ايرانيان شد؛ زيرا عثمانى‌ها در اين دوره حساسيت عصر صفوى را نداشتند و روابط دو كشور رو به بهبود بود. هر دو دولت زير فشار روسيه بودند و هر دو نيز ضعيف بودند و بايد به هم نزديك مى‌شدند، 2چنان‌كه ناصرالدين شاه پس از بازگشت از اروپا با سلطان عثمانى ديدار كرد.
در اين عصر، مكاتبات بسيارى ميان دو دولت وجود دارد كه بيشتر درباره رعايت حال حجاج و لزوم برخورد با قطاع الطريق است. سرقت اموال حجاج در اين دوره، بيشتر در قلمرو عثمانى و حدود شامات و در جاهايى مانند حلب صورت