209 داشت و براى او هدايايى مانند انگشتر فيروزه و قالى مى‌بردند. شريف نيز قسمتى از جامه كعبه را به درباريان قاجار اهدا مى‌كردند و بهترين خانه مكه را در اختيار صاحب‌منصبان ايرانى قرار مى‌دادند، چنان‌كه در اختيار امين‌الدوله قرار دادند. ايرانيان هميشه در سفر حج به ديدار شريف مكه مى‌رفتند. 1
به طور كلى، روابط قاجارها با حجاز و اشراف حاكم بر آن نسبتاً حسنه بود و اشراف با ايرانيان رفتار خوب داشتند، چنان‌كه برخى سفرنامه‌هاى قاجارى از احترام اشراف مكه به بزرگان ايرانى در حج گزارش داده‌اند. 2 به همين دليل، معمولاً گزارش‌هايى كه از برخورد اشراف مكه با ايرانيان در دست است، از احترام آنان به ايرانيان حكايت دارد. ايرانيان همچنين در زمان برگزارى حج از امكانات ويژه‌اى برخوردار بودند. مثلاً كنسول ايران در جده افزون بر حضور در منا و عرفات، پرچم ايران را بر چادر خود برمى‌افراشت و مانند دولت عثمانى و مصر، حق برگزارى آتش‌بازى در عرفات را داشت. 3
با وجود مناسبات نسبتاً دوستانه اشراف حجاز با ايرانيان، آنان گاهى نيز با ايرانيان رفتار شاسيته‌اى نداشتند كه شايد تحت تأثير عثمانى دست به چنين اقداماتى مى‌زدند. از دلايل تيرگى روابط دو طرف، وارد ساختن اتهام به ايران مبنى بر هم‌دستى با روسيه بر ضد دولت عثمانى بود. انتشار چنين اخبارى در حرمين، اهل سنت و طرفداران عثمانى را تحريك و روابط را دچار تنش مى‌كرد.
حاكمان حرمين براى هر موضوع جزئى از دولت عثمانى كسب تكليف مى‌كردند تا وفادارى خويش را به آن دولت نشان دهند.از اين رو، در روابط ايران و حجاز در دوره قاجار، حكومت عثمانى از مهم‌ترين عوامل در فراز و فرود اين روابط بود. البته