179عذره نبود و سبزيجات آميخته با عدس وروغن بود. ¹ سباعى از مورخان معاصر نيز كه محققى منصف است، در باره توهم‌هاى متعصبانه آن عهد در ميان عامه مى‌نويسد:

آنچه سبب تأسف من است اين كه عامه مردم حتى تا به امروز تصور مى‌كنند كه شيعيان عجم بر اين باورند كه حج آنان قبول نمى‌شود مگر آن كه كعبه را آلوده سازند. اگر ما عقل سليم را حكم قرار دهيم، بايد بگوييم كه سالانه بايد هزاران بار يعنى به عدد شيعيانى كه به حج مى‌آيند، كعبه آلوده شود؛ اين چيزى است كه واقعيت ملموس آن را تكذيب مى‌كند. اما مشكل آن است كه وقتى به مخالفان مى‌رسيم، عقل خود را كنار مى‌گذاريم. ²

شش - قتل علما و صاحب‌منصبان ايرانى

در اين دوره، تعدادى از شخصيت‌هاى عالى‌رتبه ايرانى در حرمين به شهادت رسيدند كه به اين افراد مى‌توان اشاره كرد:

1. شهادت حسين استرآبادى در 945ه .ق در هجده شوال و در پى يك بحث علمى كه ميان او و ملا عارف و شيخ ابوالمعين سمرقندى رخ داد، استرآبادى به اتهام طعن بر عمر بن خطاب به قتل رسيد. اين اقدام به تحريك برخى روميان (تركان عثمانى) كه با خنجر به وى زدند آغاز و پس از آن عامه مردم استرآبادى را نزديك خانه قاضى سنگسار كردند و بعد جنازه وى را سوزاندند. ³

2. قتل شهيد ثانى در سال 965 ه.ق.

3. قتل معصوم بيگ: وى كه از 976 ه.ق از صاحب منصبان دولت صفويه بود، در سال 976ه .ق به قصد انجام حج به مكه رفت و در حال احرام در وادى فاطمه