99در جاى خود، ذكر مى‌كنيم.
البته گفتنى است نه مى‌توان به اين روايت و نه به رواياتى كه از آن منشعب شده است، استناد كرد؛ زيرا اولاً رازى كه در مخفى ماندن قبر امام على(ع) وجود دارد، با دفن ايشان در اين مكان آشكار مى‌شود. ازاين‌رو هدف از آن با روح اين روايات همخوانى ندارد. ثانياً اگر دفن امام على(ع) در اين مكان، درست و مورد تأييد بود، اين مكان پس از سقوط حكومت بنى‌اميه مشهور مى‌شد و به آرامگاه تبديل مى‌گرديد؛ حتى اگر امام حسن(ع) پس از صلحش با معاويه، پيكر مطهر امام على(ع) را از آن مكان خارج مى‌كرد و به مدينه منتقل مى‌كرد؛ همان‌گونه كه ازاين‌روايت چنين استنباط مى‌گردد يا اينكه پيكر ايشان روى شترى حمل مى‌شد و آن شتر در بيابان رم مى‌كرد. به‌طور كلى در اين زمينه، دليلى واضح‌تر از گنبدى كه بر محل شهادت زيد ابن على(ع)، ساخته شده است، وجود ندارد.
ثالثاً دفن اميرمؤمنان(ع) در چنين مكانى، ممكن نبوده است؛ زيرا مذهب اهل بيت(عليهم السلام) دفن ايشان را در چنين مكانى جايز نمى‌داند. از اين گذشته، دلايل ديگرى نيز وجود دارد كه در جاى خود از آنها صحبت خواهيم كرد؛ دلايلى كه نياز به روايت يا استناد ندارند.
شايد قديمى‌ترين اثر تأليفى چاپ‌شده كه به دست ما رسيده است و در آن روايتى وجود دارد كه بيانگر دفن امام على(ع) در غرى است، روايت ابن‌اعثم (متوفاى 282ه .ق/ 895م)، در كتاب «الفتوح» مى‌باشد؛ به‌گونه‌اى كه او در اين‌باره گفته است: «امام على(ع) در دل شب، در مكانى كه به آن غرى گفته مى‌شود، به خاك سپرده شده است». 1