77رسول خدا(ص) روايت شده است كه به على(ع) فرمود:
يا علىّ ان الله عزّوجل عرض مودّتنا اهل البيت على السّماوات و الأرض فاول من اجاب منها السّماء السّابعة فزينها بالعرش و الكرسي ثم الرابعة فشرفها بالبيت المعمور ثم سماء الدنيا فزّينها بالنّجوم ثم ارض الحجاز فشرّفها بالبيت الحرام ثم أرض طيبة فشرّفها بقبرى ثم ارض كوفان فشرّفها بقبرك يا على فقال يا رسول الله اقبر بكوفان العراق؟ فقال له نعم يا على تقبل بظاهرها قتلاً بين الغريين و الذكوات البيض يقتلك شقي هذه الامة عبدالرحمن بن ملجم فوالذي بعثني بالحق نبياً ما عاقر ناقة صالح عندالله باعظم عقاباً منه.
اى على! پروردگار عزوجل محبت ما را بر آسمانها و زمين عرضه نمود. نخستين جايى كه به اين نداى پروردگار، لبيك گفت، آسمان هفتم بود كه خداوند آن را به كرسى و عرش مزين نمود. سپس آسمان چهارم كه خداوند آن را به وسيله بيتالمعمور مفتخر ساخت. سپس آسمان دنيا كه خداوند آن را به وسيله ستارگان مزين نمود. سپس سرزمين حجاز كه خداوند آن را به وسيله بيتالحرام مفتخر ساخت. سپس سرزمين شام كه خداوند آن را به وسيله بيتالمقدس شرافت بخشيد. سپس سرزمين طيبه كه خداوند آن را با قبر من مفتخر نمود. سپس سرزمين كوفه، كه خداوند آن را به وسيله قبر تو شرافت بخشيد.
امام على(ع) خدمت رسول خدا(ص) عرض كرد: «من در كوفه به خاك سپرده مىشوم؟» پيامبر(ص) فرمود: «بله اى على. تو در ظهر(پشت) آن، درحالىكه بين غريين و ذكوات البيض به قتل مىرسى، به خاك سپرده مىشوى. سيهروزترين و بدبختترين شخص امت اسلامى، عبدالرحمان بن ملجم تو را به قتل مىرساند. سوگند به كسى كه مرا به حق مبعوث نمود، شخصى كه سر شتر صالح نبى را بريد، مجازاتش نزد پروردگار بيشتر از او نخواهد بود».