67روايتها به حقيقت نزديك است. برخى ديگر، با حقيقت فاصله دارد. برخى ديگر را بهسختى مىتوان با معيارهاى تحقيق علمى سنجيد؛ چراكه متأثر از ولايت، محبت و دوستى امام على(ع) يا امور معنوى و غيبى مىباشد؛ امرى كه درباره اماكن مقدس در هيچ كجاى دنيا عجيب نمىباشد. ما براى صحت گفته خود، مثالهاى خوبى داريم كه درباره روايات مربوط به مكه مكرمه، مدينه منوره و بيتالمقدس است. داستانها و رواياتى نيز كه بيانگر سكونت برخى از پيامبران يا عبور كردن آنان از اين اماكن يا مدفون شدنشان در آنجا مىباشد، از همين ويژگى برخوردار است.
دكتر حسن الحكيم، بخش زيادى از قسمت سوم كتاب «المفصل فى تاريخ النجف الاشرف» را به اماكن مقدس در نجف، مقامها و وادى السلام اختصاص داده است. او در فصل اول، از مرقد حضرت آدم و نوح(عليهماالسلام)، و روايات مربوط به دفن امام على(ع) بين قبر آن دو پيامبر الهى، صحبت كرده است. همچنين از روايتهايى سخن گفته است كه براساس آنها، حضرت هود و صالح(عليهماالسلام) در وادىالسلام دفن شدهاند.
در فصل دوم، از مقامهاى برخى از ائمه(عليهم السلام) سخن گفته است كه نجف اشرف را زيارت كردهاند؛ مانند مقام امام زينالعابدين(ع)، مقام امام جعفر صادق(ع) و مقام امام مهدى(عج). او بهخوبى از رواياتى صحبت كرده است كه نشان مىدهد سر مبارك امام حسين(ع) نزد سر مبارك پدرش، دفن شده است؛ چنانكه از روايتهايى هم صحبت كرده است كه نشان مىدهد سر مبارك امام حسين(ع) در كربلا، شام، عسقلان، مصر يا ساير اماكن دفن شده است.
با اينكه نويسنده مذكور، رواياتى را از ميراث شيعه ذكر مىكند كه سر مبارك امام حسين(ع) به پيكر مطهرش محلق شده، روايتهايى را نيز كه بر