314
تصوير شماره 83. بخشى از تاج‌هاى طلا كه زينت‌بخش قسمت بالاى شبكه ضريح مطهر است.
اين‌چنين معلوم مى‌گردد كه هيچ‌گونه ملاقاتى بين عضدالدوله و عمران بن شاهين وجود نداشته است و عمران بن شاهين در ايام حكومت عضدالدوله، نه ضعيف بوده و نه از او شكست خورده است. همچنان‌كه عضدالدوله نتوانست امارت او را، طى انتقال حكومتش به فرزندش حسن، از بين ببرد. بلكه حسن، يك تهديد واقعى براى عضدالدوله به شمار مى‌آمد. در نتيجه، عضدالدوله پس از پيروزى كوبنده حسن بر لشكريانش تصميم گرفت تا با كمترين ضرر با حسن مصالحه كند.
اگر روايت‌هايى كه ابن‌اثير و بعد از او، ابن‌كثير، نقل كرده‌اند، صحيح باشد، مى‌توانيم به نتيجه‌گيرى ديگرى برسيم كه شايد به واقعيت نزديك‌تر است و ابهامى را كه بين نويسندگان سده‌هاى گذشته و نويسندگان سده‌هاى اخير، درباره رواق ابن شاهين يا مسجد او به وجود آمده است، برطرف نمايد؛ چراكه مسجد منسوب به عمران و قبر او، همچنان پابرجاست. و اين دو، جزء حقايقى است كه نمى‌توان از آنها صرف‌نظر كرد. اما نه با اين شرط كه هر بنايى كه اسم شخصى روى آن گذاشته شده باشد، به‌معناى اين است كه