262اما اين مسائل، مانع از به شهادت رسيدن ده‌ها علوى در زمان خلافت او، از جمله محمد بن زيد نشد. البته درباره تاريخ وفات او، اختلاف‌نظر وجود دارد؛ به‌طورى‌كه مسعودى، مى‌گويد: «محمد بن زيد در سال 287 هجرى به شهادت رسيد. هنگامى كه معتضد از كشته شدن او باخبر شد، اظهار ناراحتى و تأسف كرد». ¹ اما ابوالفرج اصفهانى مى‌گويد: «محمد بن زيد در ماه رمضان سال 289 هجرى، يعنى همان سالى كه معتضد از دنيا رفت، به شهادت رسيد». ²

گويا محمد بن زيد بن محمد بن اسماعيل بن حسن بن حسن بن على بن ابى‌طالب، كه بعد از برادرش، حسن بن زيد، به حكومت طبرستان و اطراف آن رسيد، هميشه از پسر عموهاى علوى خود در بغداد، كوفه، مكه و مدينه حمايت مى‌كرده است و مخفيانه از طريق «محمد بن الورد العطار» كه از يارانش در بغداد بود، از آنان دستگيرى مى‌كرده و اموالى را به آنان مى‌بخشيده است. او براى محمد بن ورد، از طبرستان، در سال 282 هجرى، سه هزار دينار فرستاد و براساس روايت طبرى، سى و دو هزار دينار براى او فرستاد، تا ميان علوى‌ها توزيع نمايد. محمد هر سال، معادل اين مبلغ را براى ابن الورد مى‌فرستاد تا توزيع كند. در آن سال، معتضد از اين موضوع آگاهى يافت.

گويا معتضد، بدر را كه فرمانده پاسپانانش بود، از رؤيايش كه ذكر آن گذشت، باخبر ساخت. اما بدر، آن را فراموش كرد. هنگامى كه معتضد از اموالى كه ابن الورد از محمد بن زيد دريافت كرده بود، باخبر شد، معتضد اين رؤيا را به ياد بدر آورد و از او خواست تا ابن ورد را آزاد كند و اموالش را به او برگرداند تا آشكارا ميان علويان توزيع كند. معتضد از فرمانده پاسپانانش، بدر، خواست تا ابن ورد را در انجام دادن اين وظيفه‌اش يارى رساند. بدين‌گونه، معتضد به