283 حرانى» اشاره كرد كه «ابن شحنه» قبر وى را در دامنه كوه جوشن حلب، نزديك زيارتگاه محسن ديده است. 1 او، محمد بن احمد بن محمد بن حسين بن اسحاق بن جعفر صادق(ع) است كه به ابوابراهيم عُرَيضى نيز شناخته مى‌شود. او فقيه و شاعرى بود كه از حران به حلب مهاجرت كرد و در اين شهر، فرزندان و نوادگان بسيارى از خود برجاى گذاشت كه بسيارى از آنان مناصبى چون نقابت سادات و قضاوت شهر حلب را برعهده گرفتند؛ از جمله، يكى از فرزندانش احمد، عالم، شاعر و قاضى حلب، فرزند ديگرش جعفر، شاعر و نقيب و نوه‌اش ابوالفوارس موسى بن جعفر نقيب حلب بود. 2 او براى ابوالعلاى معرّى (شاعر معروف عرب) قصيده‌اى فرستاد كه ابوالعلا به آن پاسخ داد. پس از درگذشت وى نيز ابوالعلا قصيده زيبايى در مدح او سرود. 3
ابوابراهيم حرانى، جد خاندان بنى‌زهره است كه از خاندان‌هاى مهم سادات حلب و سوريه به شمار مى‌آيد و علما و نقباى بسيارى از اين خاندان برخاسته‌اند كه از آن جمله مى‌توان به شريف عزالدين ابوالمكارم حمزة بن على بن زهره حلبى، معروف به ابن زهره (585 511 ه .ق)، عبدالله بن على بن زهره، شريف احمد حسينى اسحاقى و شريف احمد بن عبدالله اسحاقى اشاره كرد. بيشتر مشاهير اين خاندان، در دامنه كوه جوشن، جنوب زيارتگاه رأس‌الحسين(ع) به خاك سپرده شده‌اند كه قبور برخى از آنان تا به امروز باقى مانده است.
گفتنى است كه در سوريه، زيارتگاه‌هاى فراوانى منسوب به سادات وجود دارد كه بررسى ميدانى همه آنها، نيازمند فرصت و مجال مستقل ديگرى است. زيارتگاه‌هايى كه در اين فصل بررسى شد، قبور سادات و امامزادگانى است كه نسب آنها با واسطه‌هاى نسبتاً كمى به ائمه(عليهم السلام) مى‌رسيد و در نظر مسلمانان مى‌توان آنها را از اهل‌بيت پيامبر(ص)