260اما به يكى از نوادگان ائمه(ع) منسوب شد. متن سخن ابن طولون چنين است:

وفي يوم الاحد مستهلّ ذي القعدة منها، حفر في الزاوية القلندرية، جوار القبة الظاهرية التي بمقبرة باب الصغير، قبلي بلال رضي الله عنه، عن ناووس حجر، فإذا مكتوب عليه اسم فاطمة بنت احمد بن الحسين بن علي بن ابي طالب، وقد احكم بناؤه عليها، وبجوارها نصيبة عليها مكتوب انه قبر الحافظ ثقة الدين ابي القاسم علي ابن العساكر، مؤرّخ الشام، توفي سنة احدى وسبعين وخمسمائة. ¹

در روز يكشنبه آغاز ذى‌القعده اين سال [899 ه .ق]، پس از كندن زمين در زاويه قلندريه در مجاورت گنبد ظاهريه كه در مقبره باب‌الصغير در جنوب قبر بلال واقع است، يك تابوت سنگى آشكار شد كه روى آن نام «فاطمه بنت احمد بن حسين بن على بن ابى‌طالب» نوشته شده بود؛ و بناى آن محكم گرديده بود. در كنار آن نيز لوحى بود كه برروى آن نوشته شده بود كه اينجا قبر حافظ ثقة الدين ابوالقاسم على بن عساكر، مورخ شام و درگذشتۀ سال 571ه .ق است.

واضح است كه معرفى صاحب قبر به عنوان «فاطمه بنت احمد بن حسين بن على ابن ابى‌طالب»، احتمالاً ناشى از اشتباه در خواندن نوشته روى قبر و يا اشتباه در تشخيص و شناسايى صاحب قبر و در نتيجه منشأ انتساب آن به فاطمه دختر امام حسين(ع) در دوره‌هاى بعد بوده است. مى‌دانيم كه امام حسين(ع) فرزندى به نام «احمد» نداشته است و تصور برخى از پژوهشگران مبنى بر اينكه قبر فوق متعلق به يكى از نوادگان امام حسين(ع) است ²، به طور قطع درست نيست و با توجه به نام شخصيت صاحب قبر و تاريخ وفات وى يعنى 439ه .ق، نبايد ميان اين زيارتگاه با هيچ يك از فرزندان يا نوادگان ائمه(عليهم السلام) ارتباطى قائل شد.