191
6. زيارتگاه عبدالله بن امام زينالعابدين(ع) در قبرستان بابالصغير دمشق
در قبرستان بابالصغير دمشق، زيارتگاهى وجود دارد كه به عبدالله فرزند امام زينالعابدين(ع) منسوب است. او برادر امام محمد باقر(ع) از يك مادر، و كنيهاش ابومحمد بود. عبدالله چهره زيبايى داشت و به همين دليل به «باهر» ملقب بود. گويند در هيچ مجلسى نمىنشست، مگر آنكه حاضران در مجلس، از زيبايى چهره وى بُهتشان مىزد. او متولى صدقات رسول خدا(ص) و صدقات اميرمؤمنان(ع) بود و در سن 57 سالگى از دنيا رفت. 1
در منابع تاريخى، درباره محل وفات و دفن وى، سخنى به ميان نيامده است. تنها «ابن طقطقى» (متوفاى 709 ه .ق) به حادثه پيدايش قبرى براى وى در سال 675ه .ق در «تلالزبيبه» بغداد، و ساختن زيارتگاهى بر اين قبر، اشاره كرده است. اما خود، انتساب اين قبر را به وى رد كرده و گفته است كه او در مدينه وفات يافته و همانجا دفن شده است. 2 در منابع تاريخى مربوط به شام و سوريه، از قبيل تاريخ دمشق ابن عساكر، معجم البلدان ياقوت حموى و اشارات هروى سخنى از وجود قبر وى در بابالصغير ثبت نشده است.
مزار منسوب به عبدالله بن امام زينالعابدين(ع) در قبرستان بابالصغير، در حاشيه شرقى قبرستان واقع است. داراى صحن مستقلى است كه با ديوار سيمانى جديدى از محوطه قبرستان جدا شده است. ساختمان مزار، اتاق مربع شكلى است كه ميان صحن قرار گرفته، و از قالبهاى سنگى در دو رنگ سياه و سفيد (ابلق) ساخته شده است. بنا داراى گنبدى كمخيز و سبزرنگ با گردن هشت ضلعى است. در ضلع شمالى بنا، سردر مرتفعى وجود دارد كه در رأس آن يك طاقنما قرار دارد. دو طرف ورودى، دو پنجره فولادى مشبّك به چشم مىخورد. (تصوير 106)