19
فصل اول: آثار پيامبر اعظم(ص)
آثار پيامبر(ص)، اصطلاحى است كه بر متعلقات باقى‌مانده از پيامبر اسلام(ص) و اشياى منتسب به ايشان اطلاق مى‌گردد؛ 1 آثارى همچون تار موى سر و صورت، قدمگاه، لباس و نعلين. البته در برخى منابع تاريخى فارسى، تعبير «آثار رسول»(ص) براى دلالت بر تار موهاى پيامبر(ص) كه در نقاطى از ايران وجود داشته، به كار رفته است. 2 آثار پيامبر(ص)، در جايگاه‌هاى ويژه‌اى در بناهاى مذهبى مهم از قبيل مساجد جامع، خانقاه‌ها و زيارتگاه‌هاى برخى شهرهاى بزرگ جهان اسلام به ويژه در مناطق تحت نفوذ پادشاهان عثمانى، نگهدارى مى‌شده و براى مسلمانان تقدّس خاصى داشته است.
در منابع تاريخى، اطلاعاتى درباره تار موهاى منتسب به پيامبر اسلام(ص) ارائه شده كه در دوره مملوكى، در تعدادى از شهرهاى جهان اسلام، زيارتگاه و مورد توجه مردم بوده است. اين مسئله در دوره عثمانى، چشمگير بوده است؛ به طورى كه برخى پادشاهان عثمانى، تعدادى از تارهاى موى پيامبر(ص) را در اختيار داشتند كه به ديگران هديه مى‌دادند. 3 همچنين تعدادى از مشايخ تصوّف و خاندان‌هاى سادات در جهان اهل‌سنت، تار موهايى در اختيار دارند كه براى صحت انتساب آنها به پيامبر(ص)، اسناد و شجره‌نامه‌هايى ارائه مى‌دهند تا ثابت كنند اين آثار از زمان پيامبر(ص) ميان مشايخ و