115كوچكى در محله شيعه‌نشين شهر قرار دارد كه با ديوارى سيمانى نيز احاطه شده است.
بناى مشهد، داراى ساختمان ساده‌اى است و از شبستان كوچكى در سمت جنوب، و صحن كوچكى در شمال تشكيل يافته است. شبستان داراى گنبد نيم‌كره‌اى است. ورودى بنا، ميان ضلع شمالى صحن قرار دارد. بناى مشهد بيشتر به يك مسجد كوچك و ساده شباهت دارد و با بناى مسجد يا مقام ابراهيم خليل(ع) در قلعه حلب، از آثار دوره «بنى مرداس»، قابل مقايسه است. (تصوير 59)
بر سردر بنا، سنگى وجود دارد كه حاوى نقوش هندسى اسلامى است. بالاى اين نقوش، كتيبه‌اى در چهار سطر به خط كوفى بدون نقطه وجود دارد كه بازگوكننده آن است كه «سلطان بن ابراهيم بن على» در سال 426 ه .ق آن را ساخته است. (تصوير 60) اين تاريخ، مصادف با دوره حاكميت «امير شبل‌الدوله نصر بن صالح بن مرداس»(420 - 429 ه .ق) بر منطقه است. متن كتيبه چنين است:
1. بسم الله الرحمن الرحيم لا اله الا الله محمد رسول
2. الله علي ولي الله صلى الله عليهما هذا مشهد امير
3. المؤمنين علي ابن ابي طالب بناه سلطان بن ابراهيم بن علي
4. في سنة ست وعشرين واربعمائة
در سمت چپ ورودى، كتيبه ديگرى در سه سطر و دو ستون وجود دارد كه براساس آن، «جميل رحّال»، رئيس كميته اوقاف شيعه معره مصرين، اين مشهد را در سال 1378 ه .ق بازسازى كرده است. متن كتيبه چنين است:
بسم الله الرحمن الرحيم
در منابع تاريخى، به اين زيارتگاه اشاره‌اى نشده است و امروزه اهالى منطقه از سبب پيدايش و بناى آن و نوع ارتباط آن با حضرت على(ع)، اطلاعى ندارند. در منابع