112متصل‌اند. شكل ظاهرى آن نشان مى‌دهد كه قدمت آن از دوره روم يا بيزانس است. امروزه آب چشمه، خشك شده است. (تصوير 56)

از ديرباز تاكنون، بسيارى از چشمه‌هاى طبيعى و چشمه‌هاى آبگرم معدنى در نقاط متعددى از جهان اسلام، با انتساب به امام على(ع)، به نام ايشان شناخته مى‌شود؛ در حالى‌كه از نظر تاريخى، حضور امام(ع) در اين سرزمين‌ها اثبات‌پذير نيست؛ از جمله اين نقاط، مى‌توان به چشمه امام على(ع) در كوه غلا ميان دو منطقه سيب و مسقط در كشور عُمان ¹ و چشمه‌هاى موسوم به «چشمه على» در برخى شهرهاى ايران از جمله دامغان، محلات و... اشاره كرد. ياقوت حموى نيز در اثر خود، از چشمه آبگرم ديگرى به نام «حمام على»، ميان موصل و جهينه، نزديك عين‌القار در غرب دجله خبر داده كه حاوى املاح معدنى مفيد بوده است. ²

8. مَرقَب امام على(ع) در جبل عبدالعزيز در استان «حَسَكه»

اين زيارتگاه در استان «حَسَكه»، در شمال شرقى سوريه، در بلندترين نقطه «جبل عبدالعزيز» قرار دارد. اين كوه به علت زيارتگاه منسوب به عبدالعزيز بن عبدالقادر گيلانى در روستاى «غرّه» در دامنه شمالى آن، بدين نام شناخته مى‌شود. اين كوه، در گذشته به نام «جبل المبارك» شناخته مى‌شده و به نظر مى‌رسد همان كوه «طور زيتا» است كه ياقوت حموى در معجم البلدان از وجود آن در نزديكى شهر رأس العين خبر داده است. ارتفاع آن از سطح دريا 920 متر است ³ و امروزه به يك منطقه حفاظت‌شده طبيعى تبديل شده است.

زيارتگاه مورد نظر در فاصله حدود 30 كيلومترى شهر حَسَكه قرار دارد. براى رسيدن به آن، مى‌توان از مبدأ حسكه به سمت روستاى «مغلوجه» رفت و پس از