20
الْوَجْهِ وَأَصْلُ هَذَا الحدِيثِ ثَابِتٌ فِي الصَّحِيحَيْنِ مِنْ حَدِيثِ جَابِرِ ابْنِ سَمُرَةَ قَالَ سَمِعْتُ النَّبِيَّ(ص) يَقُولُ لَا يَزَالُ أَمْرُ النَّاسِ مَاضِيًا مَا وَلِيَهُمُ اثْنَاعَشَرَ رَجُلًا ثُمَّ تَكَلَّمَ النَّبِيُّ(ص) بِكَلمةٍ خَفِيتْ عَليَ‌ّ فَسَألتُ أبي مَاذَا قَالَ النَّبِيُّ(ص) قَالَ كُلُّهُمْ مِنْ قُرَيْشٍ وَ هَذَا لَفْظُ مُسْلِمٍ وَ مَعْنَى هَذَا الحدِيثِ الْبِشَارَةُ بِوُجُودِ اثْنَيْ عَشَرَ خَلِيفَةً صَالِحًا يُقِيمُ الحقَّ وَ يَعْدِلُ فِيهِمْ. 1
احمدبن‌حنبل نقل مى‌كند كه مسروق گفت: نزد عبد الله بن مسعود نشسته بوديم و او به ما قرآن مى‌آموخت. مردى به او گفت: «اى اباعبدالرحمان! آيا از پيامبر(ص) پرسيديد اين امت چند جانشين خواهد داشت»؟ عبدالله گفت: «از وقتى به عراق آمده‌ام، قبل از تو كسى از من در اين باره سؤال نكرده است». بعد گفت: «آرى! از پيامبر(ص) پرسيديم». پيامبر(ص) فرمود: «دوازده تن به تعداد بزرگان بنى‌اسرائيل». اين حديث غريبى از اين جهت است. اصل اين حديث ثابت است در صحيحين (بخارى و مسلم) از حديث جابر بن سمره كه گفت شنيدم پيامبر(ص) فرمود: «هميشه امور مردم مى‌گذرد تا وقتى كه دوازده مرد بر آنان ولايت كنند». سپس پيامبر(ص) كلمه‌اى را فرمود كه بر من مخفى ماند. از پدرم پرسيدم كه پيامبر(ص) چه فرمود؟ گفت: «همه از قريش هستند» و اين عبارت [صحيح] مسلم است و معناى اين حديث، مژده به وجود دوازده جانشين صالح است كه حق را اقامه مى‌كنند و ميان مردم به عدالت رفتار مى‌نمايند.
آن‌گاه تصريح مى‌كند: