57معروف شده و با سنگ سفيد گرداگرد كعبه را احاطه كرده است. اطراف حِجر را هم سنگ چين كرده‌اند. از آن پس، طواف كنندگان از پشت آن طواف مى‌كردند. درِ كعبه را هم بالاتر از زمين بردند و درِ پشت را بستند. بناى كعبه همين‌گونه بود تا آن‌كه «عبداللّٰه بن زبير» در زمان يزيد به كعبه پناهنده شد و اين مكان مقدس به وسيلۀ عامل يزيد حُصَين بن نُمير، كه بعد از مسلم‌بن عقبه و كشتار مردم مدينه (واقعۀ حرّه) جانشين او شده بود، به منجنيق بست و تخريب شد. ابن زبير پس از مرگ يزيد، آن را بازسازى و به همان اساس ابراهيم عليه السلام برگرداند؛ يعنى 3 مترِ كاسته شده را بار ديگر به كعبه ملحق ساخت. بر ارتفاع آن 9 ذراع ديگر افزود و ارتفاع كعبه را به 27 ذراع (13/31 متر) رسانيد. درِ خانه را هم روى زمين قرار داد و پشت كعبه، درِ ديگرى به موازات آن گشود. 1 پس از آن‌كه حجاج، عامل عبدالملك بن مروان، كعبه را با منجنيق به آتش كشيد و ابن زبير را به قتل رسانيد، آن را از پايه خراب كرد. بخشى (حِجر اسماعيل) را، كه ابن زبير به بناى قريش افزوده بود، ويران و آن را به همان‌گونه كه قريش ساخته بودند برگرداند؛ يعنى از طول آن كم كرد و درى را كه پشت كعبه گشوده بود بست و درِ اصلى را بلندتر از زمين قرار داد كه هنوز به همين وضع باقى است. در دوران‌هاى بعد تا عصر حاضر، تنها گاهى مرمّت‌هاى جزئى از قبيل تعويض سنگ‌ها و لايه‌كشى روى كعبه انجام مى‌شده است.
گفتنى است كعبه در طول تاريخ پس از بناى اوليه به دست آدم عليه السلام 10 بار بازسازى شده كه عبارت‌اند از:
1 . شيث بن آدم 2 . ابراهيم و اسماعيل عليهما السلام 3 . عمالقه 4 . جُرهم 5 . قُصىّ بن كلاب 6 . قريش 7 . عبداللّٰه بن زبير 8 . حجاج بن يوسف 9 . سلطان مراد عثمانى 10 . سعودى
در مورد آخرين بازسازى كه در سال 1417 ق. به دستور فهد بن عبدالعزيز انجام شد، زيربنا و اساس كعبه تقويت و تحكيم و شاذروان مرمّت گشت و شكاف‌ها و روزنه‌هاى بين سنگ‌ها گرفته شد. سقف كعبه نيز با دو سقف جديد، بازسازى گرديد.
بنابراين، پس از آن بازسازى‌ها، ابعاد و اندازه‌هاى كعبه در حال حاضر عبارت‌اند از: