42هرچند در روايات شيعه، به تحديد حضرت ابراهيم على نبينا و آله و عليه‌السلام صريحاً اشاره‌اى نشده است؛ اما با نگاهى به «بَابُ حَجِّ إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ وَ بِنَائِهِمَا الْبَيتَ وَ مَنْ وَلِى الْبَيتَ بَعْدَهُمَا» در «الكافى»، ¹ متوجه مى‌شويم كه حدود حرم در قالب علائمى مشخص بوده است. همان طورى كه سؤال «ابى‌نصربزنطى» از امام رضا عليه السلام گوياى اين مطلب است كه علائم حرم مشخص و معين بوده است و اصولاً لازمه جعل احكام براى حرم از سوى شارع مقدس (مثل عدم جواز صيد و...) امضاء تحديدِ حرم با علائم بوده است؛ از اين رو هرگونه عدم تعرض نسبت به محدوده از سوى معصومين عليهم السلام ، اغراء به جهل را به دنبال دارد. بنابراين با توجه به اهتمام مسلمانان از زمان معصومين عليهم السلام تا به امروز در حفظ و نگه‌دارى جايگاه اين علائم بايد گفت در خصوص تعيين محدوده حرم الهى جاى هيچ اجتهادى نيست. ²

اين حدود با اشاره به مقدار مسافت آنها به مسجدالحرام، در چهار طرف اصلى چنين است: مسجد «تنعيم» از شمال، به سمت مدينه منوره كه فاصله آن تا مسجدالحرام حدود شش كيلومتر است. منطقه «جعرانه» از جهت شرق، به سمت طائف كه تا مسجدالحرام سى كيلومتر فاصله دارد؛ حد حرم از سمت جنوب محل «اضاءةاللبن»