7
ديباچه
شفاعت از جمله موضوعات مهم در تعاليم اسلامى است كه آياتى چند از قرآن كريم و روايات متعددى از اولياى دين به آن اختصاص يافته است. ازاين‌رو شفاعت شافعان به عنوان اصلى از اصول مسلم دين نزد همه فرق اسلامى پذيرفته شده است؛ هر چند دربارۀ جزئيات آن بين انديشمندان اسلامى از ديرباز اختلاف است. معتزليان آن را نوعى ترفيع درجه مختص مؤمنان و در مقابل، اشعريان شفاعت را براى گناهكاران و براى دفع عقاب از آنان مى‌دانند. شيعيان بر اين عقيده‌اند كه شفاعت براى مؤمنان براى ترفيع درجه و براى گناهكاران براى دفع عقاب است. در اين بين فرقه وهابيت با آنكه اصل شفاعت را پذيرفته‌اند و همچون اشعريان بر اين عقيده‌اند كه شفاعت براى دفع عقاب از گناهكاران است، امّا بر خلاف همه فرق اسلامى اين اصل اصيل اسلامى را بهانه‌اى براى تكفير ديگر فرق اسلامى نموده و مى‌گويند هر چند اصل شفاعت مقبول است، اما طلب آن از شافعان منافى توحيد و همچون عمل مشركان بت‌پرست نسبت به بت‌ها مى‌باشد.
پژوهشكده حج و زيارت در راستاى تبيين عقايد و دفع شبهات در اين باره بر آن شد از ميان مقالات موجود در موضوع شفاعت كه در مجلات معتبر انتشار يافته، مجموعه‌اى فراهم آورده و تقديم ارباب فضل و انديشه نمايد. آنچه در