36
الخُلُقِ » 1؛ «بيشترين چيزى كه به‌وسيله آن امت من وارد بهشت مى‌شود، تقواى الهى و حسن خلق است».
ج) زينت دهنده باطن
چهره زيبا، لباس زيبا و تميز، سر و صورت آراسته، همگى زينت‌بخش ظاهر انسان هستند. اين زيبايى‌ها مفيد و لازم هستند، اما براى آراستگى انسان مؤمن كافى نيست و به گفته سعدى:
تن آدمى شريف است به جان آدميت
نه همين لباس زيباست نشان آدميت
بايد افزون بر آراستگى و زيبايى ظاهرى به زينت باطن هم پرداخت. از امورى كه باطن انسان را زيبا مى‌كند، حسن خلق و رفتار پسنديده با ديگران است. امام صادق (عليه السلام ) به «معلى‌بن‌خُنَيس» فرمود:
عَلَيكَ بالسَّخاءِ وَحُسْنِ الخُلُقِ فَاِنَّهُما يُزيّنانِ الرَّجُلَ كَما تُزَيِّنُ الواسِطَةُ القِلادةَ. 2
بر تو باد به سخاوت و خوش‌اخلاقى. هر آينه اين دو زينت‌دهنده مرد هستند، همان‌طور كه گوهر [گران‌بها] در وسط گردن‌بند، گردن‌بند را زينت مى‌بخشد.
د) محو گناهان
انسان در زندگى گناهانى مرتكب مى‌شود. اما پس از مدتى، پشيمان شده، به خدا روى مى‌آورد و در زلال آمرزش‌خواهى، خود را تطهير مى‌كند. كسى كه از گذشته خود بازگردد، براى پاك‌كردن گناهان بايد با بندگان خدا با روى خوش رفتار كند؛ چنان‌كه رسول‌خدا (صلى الله عليه و آله ) فرمود:
انَّ الخُلُقَ الحَسَنَ يُذِيبُ الذُّنُوبَ كَما تُذِيبُ الشَّمسُ الجَمَدَ وَاَنَّ الخُلُقَ السَّيِّئَ يُفسِدُ