65
170. بقيع الغرقد فى دراسة شاملة، محمدامين پورامينى، 1428ق/ 1386ش، 480 ص، وزيرى.
به بررسى تاريخ بقيع و شخصيت‌شناسى افراد مهم مدفون در آن مى‌پردازد. از ديد نويسنده، هر جامعه‌اى در حفظ آثار و تمدن گذشتگان خود حسّاس است و چنانچه اين آثار و تمدن به عقايد و مذهب آنان مرتبط باشد، سعى آنان در نگهدارى آنها فزونى مى‌گيرد. بقيع نيز از مكان‌هاى يادآور تاريخ و تمدن اسلامى است. عنوان‌هاى فصول ده‌گانه كتاب چنينند : بقيع در لغت وموارد استعمال اين واژه؛ تاريخ بقيع؛ پيامبر (ص) و بقيع، اهل‌بيت عليهم السلام و بقيع؛ صحابه و بقيع؛ قبور مشاهير بقيع، امامان بقيع؛ برخى از مدفونين بقيع؛ در بقيع چه چيزى وجود دارد؛ حوادث بقيع؛ بقيع در شعر؛ آلبوم بقيع.
171. بلاد الشام ارض المقدسات، ايوب حائرى، 1389ش/ 1431ق، 115ص، رقعى.
به بررسى اماكن زيارتى سوريه مى‌پردازد. نويسنده نخست مرقد و مقام حضرت زينب كبرى عليها السلام را تعريف مى‌كند و در فصول بعدى به اين موضوعات مى‌پردازد : آثار تاريخى شهر دمشق، مزارات در حومه دمشق، آثار مذهبى در شهرهاى حمص، حلب، الرقة و بصرى.
172. تاريخ حج‌گزارى ايرانيان، اسرا دوغان، 1389ش، 418ص.
ايرانيان در استفاده از راه‌هاى رسيدن به مكه بر اثر عقايد مذهبى ويژه‌شان از روزگار امويان به اين سو، همواره به مشكلاتى در حج‌گزارى دچار بوده‌اند كه گاه به دلايل سياسى، سخت‌تر نيز مى‌شده است. اين كتاب كه در سه فصل «حج‌گزارى ايرانيان تا دوره صفويه»؛ «حج‌گزارى ايرانيان دوران صفويه» و «حج‌گزارى ايرانيان بعد از صفويه»، به بررسى راه‌هاى مختلف زائران ايرانى بيت‌الحرام به سوى مكه مى‌پردازد.