196
579. شيعه در ايران، محمدحسين مظفر (1312- 1381ق)، ترجمه سيد محمدباقر حجتى، 1386ش، 54ص.
گزيده‌اى از «تاريخ الشيعة» تأليف محمدرضا مظفر است كه تاريخ شيعه را در ايران بررسى مى‌كند. عنوان‌هاى فصول كتاب چنينند : آغاز تشيع در ايران، فرمان‌روايى طاهريان در هرات، دولت علويان، شيعه و آل‌بويه در ايران، شيعه و مغول‌ها در ايران، شيعه و صفويه در ايران، شيعه و دوران حكومت نادرشاه در ايران، شيعه و دوران حكومت قاجارى‌ها در ايران.
580. شيعه در حجاز، محمدحسين مظفر (1312-1381ق)، ترجمه سيد محمدباقر حجتى، 1387ش، 24ص، پالتويى.
نويسنده در اين جزوه، نخست به ظهور شيعه در حجاز اشاره مى‌كند؛ سپس به وضع كنونى شيعه در حجاز و شيوه برخورد آل‌سعود با آنان مى‌پردازد.
581. شيعه‌شناسى، آشنايى با مذاهب اسلامى، وحدت اسلامى و پاسخ به شبهات، بشير سليمى، 1389ش، 126ص، وزيرى.
اين كتاب كه براى كارگزاران حج و زيارت تدوين شده است، دروسى در زمينه شيعه‌شناسى، آشنايى با مذاهب اسلامى و وحدت اسلامى برپايه نُه سخنرانى استاد بى‌آزار شيرازى در بردارد. خلاصه دروس، نمونه سؤالات تشريحى و تستى و متون درس‌ها در آن آمده است و برخى از عنوان هايش چنينند : شيعه از نظر قرآن و حديث؛ اثبات امامت ائمه عليهم السلام صحابه و موضع شيعه در مورد نقل حديث از ايشان؛ مذاهب اهل‌سنت؛ توسل و وسيله و وحدت اسلامى گامى فراتر از تقريب.
582. الشيعة فى موكب التاريخ، جعفر سبحانى، 1413ق، 140ص، رقعى.
تلاشى مستند براى اثبات اين دعوى است كه تشيع جز استمرار رهبرى رسول اللَّه (ص) نيست. بنابراين، براى تشيع، تاريخى جز آغاز