190بحث‌ها اين است كه بيشتر عالمان اهل‌سنّت همانند شيعه، زيارت قبور را جايز مى‌دانند و دلايل مختلفى بر اين مدعا دارند و تنها وهابيان در اين باره به اشتباه و انحراف دچار شده‌اند.
558. الوهابية وأصول الاعتقاد، محمدجواد بلاغى، به كوشش محمد على حكيم، بى‌تا، 74ص، جيبى.
هفدهمين شماره از مجموعه «على مائدة الكتاب و السنة» و پاسخى مستند به آيات و روايات، به عبدالله بن‌بلهيد قاضى القضاة حجاز است كه به ردّ اعتقادات و عمل شيعه پرداخته و بر ضد آن فتوا داده بود. فصل‌هاى پنج‌گانه كتاب چنينند : توحيد الله فى العباده، توحيد الله فى الأفعال، البناء على القبور، الصلاة عند القبور و إيقاد السُرج عليها، فى الذبائح والنذور.
559. الوهابيون والبيوت المرفوعة، محمدعلى سنقرى حائرى، تحقيق لجنة من العلماء، بى‌تا، 128ص، وزيرى.
به بررسى مشروعيت توسل و تبرك و نقد عقايد وهابيت مى‌پردازد. اين كتاب سه بخش دارد كه با مطالبى مستدل، عقيده غير اسلامى وهابى‌ها را تبيين كرده است. ابتدا ثابت مى‌كند كه دعا و استعانت از غير خدا، شرك نيست؛ آن‌گاه نشان مى‌دهد كه اولياى الهى مقام شفاعت دارند؛ چه در اين دنيا باشند و چه نباشند. سپس دلايل گوناگونى از كتاب و سنّت و اجماع مسلمانان بر وقوع استشفاع و توسل مى‌آورد.
560. هشدار در خصوص تكفيرهاى بى‌رويه، محمدبن علوى مالكى، ترجمه مركز تخصصى ترجمان دينى، 1389ش، 104ص، رقعى.
برخى از عالمان دربارى حجاز در عصر حاضر، زمينه‌ساز جريان تكفيرند، اما شمارى از عالمان منصف برآمده از فرقه وهابيت، مانند محمد بن‌علوى مالكى، با قرائتى جديد از آثار سلف خود و با بازخوانى اين پديده، بر آنند كه انديشه‌اى نو عرضه كنند. التحذير من المجازفة بالتكفير از آثار او در اين زمينه است كه اين نوشتار ترجمه‌اى فارسى از آن عرضه مى‌كند.