182
533. نور هدايت : در نقد كتاب آن‌گاه كه صحابه را شناختم، سيدمحمد نجفى يزدى، 1391ش، 311ص، رقعى.
نقد آن‌گاه كه صحابه را شناختم منسوب به ابوخليفه على بن‌محمد قصيبى است. آن كتاب مطالبى ناهماهنگ، بى‌ارتباط، احساسى و موهون در بردارد و گويى نويسنده هدفى جز نوشتن ضد شيعه نداشته است؛ چنان‌كه خواننده كتاب با اندكى دقت، به علمى نبودن مطالب كتاب پى مى‌برد. كتاب نور هدايت به شبهات آن پاسخ داده، پنجاه شبهه، اتهام و ادعاى نويسنده را رد كرده است؛ شبهاتى درباره عزادارى، عبادت و شرك، ارتداد برخى صحابه، عدالت صحابه، ازدواج موقت، امامت ائمه اطهار عليهم السلام ، علم ائمه به جانشين خويش به‌ويژه حضرت مهدى (عج) و اجراى احكام جديد در زمان آن حضرت، علم غيب، تهاجم به خانه اميرالمؤمنين عليه السلام و... از اين دست شبهاتند.
534. وضوء النبى (ص) من خلال ملابسات التشريع، سيد على شهرستانى، بى‌تا، 399ص، رقعى.
به موضوع وضوى پيامبر اعظم (ص) مى‌پردازد.
535. وضوء عبدالله بن‌عباس و دور السياسة فى اختلاف النقل عنه، سيد على شهرستانى، 1426ق، 152ص، رقعى.
درباره مسئله «وضو» به‌ويژه چگونگى وضو گرفتن عبدالله‌بن عباس با توجه به احاديث و روايات كتب شيعه و اهل‌سنت مى‌پردازد كه عنوان‌هاى مطالب آن چنينند : مناقشه سندى و دلالتى روايات شستن دست و صورت در وضو؛ مناقشه سندى و دلالتى روايات مسح سر و پا؛ پديده اختلاف نقل روايت از يك صحابى؛ نمونه‌هايى از اختلاف در مسائل فقهى، نمونه‌هايى از اختلافات فقهى ابن عباس و عثمان؛ مخالفت شيوه حكومت با على عليه السلام و بنى‌عباس در مسائل فقهى.