27
گفتارى درباره ستم وهابيت
امروزه رهبر وهابيان عبدالرحمان‌بن فيصل از فرزندان محمدبن سعود است. محمدبن سعود، همان طغيانگرى است كه از فرمان خلافتِ عُظْماى اسلامى [دولت عثمانى] در سال 1205 سر باز زد و جنگ‌هاى او با شريف‌غالب تا سال 1220 به طول انجاميد تا آنكه شريف از جنگ با او درماند و دولت مركزى، لشكريانش را بر ضد وى تجهيز ساخت و كار را به وزير خود، محمد على پاشا، حاكم مصر و فرزندش ابراهيم پاشا سپرد تا در سال 1233 آنان را تار و مار سازد؛ چنان‌كه در صفحات گذشته ذكر كرديم و در كتب تاريخ نيز آمده است.
عبدالرحمان حدود سى سال قبل، حاكم رياض بود. هنگامى كه محمدبن رشيد، حاكم نجد بر عبدالرحمان چيره شد، وى به يكى از سواحل دريا گريخت و بالاخره به كويت پناهنده شد و همان‌جا در فقرى زمين‌گيركننده‌به سر برد. كسى بر وى ترحمى نمى‌كرد تا اينكه دولت علّيه [عثمانى] بر وى رحم آورد و براى وى جيره‌اى مقرر كرد تا از فقر رهايى يابد و در همان‌جا با مواجب دولت، راحت‌ترين زندگى را داشته باشد.
پس از مرگ محمدبن رشيد و جانشينى برادرزاده‌اش عبدالعزيزبن