23مردمانى از سمت مشرق مىآيند كه قرآن مىخوانند ولى از [فضاى]سينهشان نمىگذرد. آنچنانكه تير از كمان خارج مىشود، از دين خارج مىشوند و به آن بازنخواهند گشت مگر آنكه تير به كمان بازگردد. نشانۀ آنان تراشيدن سر است.
در روايتى ديگر، در ادامه آمده است:
هم شر الخليقة طوبى لمن قتلهم أو قتلوه يدعون إلى كتاب الله وليسوا منه فى شيء.
آنان بدترين آفريدگانند. خوشا به حال كسى كه آنان را بكشد يا به دست آنان كشته شود. [مردم را] به كتاب خدا فرا مىخوانند، درحالىكه در هيچ چيز با آن [شريك] نيستند.
و نيز فرمود: «خداوندا! ما را در شام خود بركت ده، خداوندا! ما را در يَمَن خود بركت ده». گفتند: «اى رسول خدا! در نجدمان چه؟» فرمود: «در آنجا زلزلهها و فتنهها رخ خواهد داد و شاخ شيطان در آن پيدا خواهد شد».
و فرمود:
يخرج ناس من المشرق يقرؤون القرآن لا يجاوز تراقيهم، كلما قطع قرن نشأ قرن حتى يكون آخرهم مع المسيح الدجال سيماهم التحليق.
مردمانى از مشرق پيدا خواهند شد كه قرآن را مىخوانند ولى از سينهشان بالاتر نمىرود. هر شاخى كه از آنان بريده شود، شاخى ديگر به سر خواهد آمد تا آنكه آخرين ايشان با مسيح، دجال باشد. نشانۀ آنان تراشيدن [سَر] است.
اينكه پيامبر (ص) فرمود: «نشانه آنان تراشيدن [سر] است» به روشنى دلالت بر همين قوم دارد كه از مشرق برآمده و پيروان محمدبن