54 پدرش در جنگ حره فرمانده موالى بود.
«واقدى» به نقل از «محمد بن عبدالله بن كثير بن صلت» گفته است:
بسيارى از محدثان و فقها مانند حارث و عبدالله پسران «عكرمة بن عبدالرحمان» در خانه عبدالله بن يزيد بن هرمز كه در محله «بنى ليث» بود جمع مى‌شدند و درباره فقه و حديث گفت‌وگو مى‌كردند و تنها براى غذا خوردن پراكنده مى‌شدند. به نقل مالك بن انس، گروهى از مردم، از جمله عبدالله بن يزيد بن هرمز، عمامه بر سر مى‌نهادند. از مالك نيز نقل است كه عبدالله بن يزيد بن هرمز ناشنوا بود. مطرف مى‌گفت: «خود من در كودكى، عبدالله بن يزيد را كه از پارسايان بود ديدم و حضورش را درك كردم». 1
25. ذكوان مولى رسول الله(ص)
«ابن حجر» مدخلى براى ذكوان نوشته و به نقل از «ابن حبان بستى» او را از صحابه دانسته است. مستند صحابى بودن وى خبر زير است:
از «عطاء بن سائب» نقل است كه پدرم درباره بنى‌هاشم سفارشى به من كرد. مرا نزد پيرزنى كه دختر امام على(ع) بود راهنمايى كردند. پس از آنكه من چيزى به عنوان صدقه به او پيشنهاد كردم، روايتى از ذكوان و يا طهمان، از موالى رسول‌الله(ص)، براى من نقل كرد كه حضرت فرمود: «صدقه براى من و اهل بيتم حلال نيست». 2