22و نيز مى‌فرمايد:
قُلْ هُوَ اللّٰهُ أَحَدٌ * اَللّٰهُ الصَّمَدُ * لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ * وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ (اخلاص:1 - 4)
خداوند يكتا و يگانه است. خداوندى است كه همۀ نيازمندان قصد او مى‌كنند. (هرگز) نزاده و نه زاده شده و براى او هيچ‌گاه شبيه و مانندى نبوده است.
دوم: توحيد در خالقيت
يعنى؛ در صحنۀ گيتى، خالق و پديدآورنده‌اى غير از خداوند نيست و هرآنچه جامۀ وجود پوشيده است، از آسمان‌ها و زمين، كوه‌ها و درياها، عناصر و معادن، گياهان و درختان و... همه مخلوق خداوند هستند و اصل وجود آنها و افعال و آثارشان همه مخلوق و معلول او است. آفتاب و گرماى آن، ماه و نور افروزى آن، آتش و سوزانندگى آن و ساير اسباب و علل و مسببات و معلول‌ها، جملگى آفريدۀ حق تعالى هستند: قُلِ اللّٰهُ خٰالِقُ كُلِّ شَيْءٍ وَ هُوَ الْوٰاحِدُ الْقَهّٰارُ ؛ «بگو خدا خالق همه چيز است و اوست يكتا و پيروز». (رعد: 16)
همچنين مى‌فرمايد:
اَللّٰهُ خٰالِقُ كُلِّ شَيْءٍ وَ هُوَ عَلىٰ كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ (زمر: 62)
خداوند آفريدگار همه چيز است و حافظ و ناظر بر همه اشياء مى‌باشد.
ذٰلِكُمُ اللّٰهُ رَبُّكُمْ لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ هُوَ خٰالِقُ كُلِّ شَيْءٍ فَاعْبُدُوهُ (انعام:102)