93

فصل سوم: نيت ¹

1. نيت، انجام كارها از روى آگاهى و آمادگى

«پيش از هر چيز بايد نيت كنى. نيت يعنى قصد چيزى كردن، عزم جايى كردن. نيت يعنى انگيزش دل به‌سوى آنچه با فطرت هماهنگ مى‌يابد. در ميقات هستى، در مرز دگرگونى بزرگ، انتقال از خود به خدا، از خانه خود به خانه مردم، از اسارت به آزادى، از نفاق و رنگ و ريا و درجه و نشان و طبقه و نژاد... به صدق و صميميت، از جامه روزمرّگى به جامه ابدى، و از لاابالى‌گرى و اباحه، به رداى ايثار و تعهد و احرام.

نيت كن! همچون خرمايى كه دانه مى‌بندد. بذر خودآگاهى را در ضميرت بكار، و درون خالى‌ات را از آن پركن. همه تن مباش، دانه بند! بودنت را پوستى كن برگرد هسته ايمانت. راه تازه را، سوى تازه را، كار تازه را، بودن تازه را و خود تازه را با نيت