47لَقضاءُ حاجَةِ إِمْرءٍ مُؤْمِنٍ احَبَّ‌اِلَى الله مِنْ عِشْرين حَجَّةً كُلَّ حَجَةٍ يُنْفِقُ فيها صاحبُها مِأتة الْفٍ. 1
امام صادق (ع) فرمود: رفع نياز از يك مسلمان و برآورده ساختن حاجت او، نه تنها اجر و پاداشى بالاتر و برتر از بيست حج، كه هر كدام همراه با انفاق هزاران دينار در راه خدا باشد دارد ، بلكه از محبوترين كارها نزد خداوند به حساب مى‌آيد.
افزون بر اين، در روايات از مسلمانان خواسته شده كه به محض اطلاع از نياز يك مؤمن، در صورت امكان در رفع نيازش پيشقدم شده و حتى اجازه ندهد كه آن فرد، نيازش را به زبان آورد. چنانچه مى‌فرمايد: اذا عَلِمَ الرَّجل انَّ اخاهُ المُؤْمن مُحْتاجٌ فَلَمْ يُعْطِهِ شَيْئَاً حَتّى سَأَلَهُ ثُمَّ اعْطاهُ لَمْ يُؤْجَرْ عَليه 2، و حتى اگر كسى خودش قادر نيست نياز برادر مسلمانش را برآورده كند ولى مى‌تواند از اعتبار و آبروى خود مايه بگذارد اخلاقاً بايد چنين كند و بايد از هر راهى كه مى‌داند و مى‌تواند در جهت رفع نياز برادر مسلمانش كوشش كند هر چند كه كوشش او هم به جايى نرسد. امام رضا (ع) در اين زمينه مى‌فرمايد:
انَّ لِلّهِ عِ-بادَاً فى الارض يَسْعَونَ فى حَوائِجِ النّاس، هُم الآمنُونَ يَومَ القيامةِ وَ مَنْ ادْخَلَ عَلى مُؤمنٍ‌ٍ سُرورَاً فَرَّحَ اللهُ قَلبَهُ يَومَ القيامةِ 3