36را در مورد اهلبيتم». هركه را خداوند برايش خيرى بخواهد، او را به وصيتى كه پيامبر درباره خاندان خويش بيان فرموده است، پايبند گرداند. 1
«سقاف» كه از علماى معاصر اهلسنت است، مىگويد:
محبت و دوست داشتن اهلبيت رسول خدا(ص)، يك واجب اعتقادى است كه خداوند متعال آن را بر همه مسلمانان و مؤمنان واجب كرده است. آيه (قُلْ لاٰ أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبىٰ) دليل قرآنى اين فريضه به شمار مىرود. 2
ب) مقصود از واژۀ «القُربى» (خويشاوندان)
از آنچه گذشت روشن مىشود كه دلالت آيه بر وجوب دوست داشتن آلمحمد(ص)، مورد اجماع شيعه اماميه است و سعيد بن جبير، عمرو بن شعيب و عده زيادى از علماى اهلسنت نيز همين باور را پذيرفتهاند.
اكنون به بيان مفهوم واژه اهلبيت مىپردازيم. در اينجا تشخيص مفهوم شرعى اين واژه، درخور توجه است. بنابراين بايد روشن شود آيا اين مفهوم با معناى لغوى واژه ياد شده، سازگار است يا آنكه افرادى مشخص از خاندان پيامبر(ص) مصداق اهلبيتاند.
با توجه به روايات درمىيابيم كه پيامبر(ص) واژههاى «آل»، «اهل» و «عترت» را به يك معنا به كار برده است؛ اينان عبارتاند از: محمد(ص) و خاندان ارجمند و خاص ايشان. درست به همين علت است كه پيامبر، ثَقَلين (دو چيز گرانبها) را سفارش مىكند و مىفرمايد: «من ميان شما چيزى را بر جاى مىگذارم كه در صورت تمسك به آن، هرگز پس از من گمراه نخواهيد شد: كتاب خدا و اهلبيتم». 3 بنابراين عترت در حديث مذكور به معناى اهلبيت پيامبر(ص) است.