32 أَنْفُسَكُمْ) بيان كرد و آن اين است كه امام على(ع) در همه ويژگى‌ها و مقامات پيامبر به‌جز موارد ويژه پيامبر(ص)، مانند نبوت و برترى بر همه مردم حتى خود على، همسان رسول خدا محسوب مى‌شود.

3. آيه مودّت

(قُلْ لاٰ أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبىٰ )؛ «بگو: من هيچ‌گونه اجر و پاداشى از شما بر اين دعوت درخواست نمى كنم جز دوست داشتن نزديكانم ». (الشورى : 23)

ما ابتدا مفهوم آيه، و سپس مقصود از واژۀ «القربى» را در اين آيه بررسى مى‌كنيم:

الف) مفهوم آيه

اين آيه مباركه، وجوب محبت به خويشاوندان پيامبر را بيان مى‌كند؛ به‌گونه‌اى كه شيعه اماميه درباره اين مفهوم اتفاق نظر دارد و گروهى از علما و بزرگان اهل‌سنت نيز، اين ديدگاه شيعيان را پذيرفته‌اند. ¹

«ثعلبى» مى‌گويد: «سعيد بن جبير و عمرو بن شعيب گفته‌اند كه معناى آيه اين است كه خويشاوندان و عترت مرا دوست بداريد و از مقام و موقعيت من نسبت به فرزندانم پاسدارى كنيد». ² ثعلبى در پايان سخنان خود درباره آيه مودت مى‌نويسد: «نشانه صحت ديدگاه ما روايتى است كه...»؛ وى در اين بخش، به سند خود روايتى را از «جرير بن عبدالله بجلى» چنين نقل مى‌كند:

رسول خدا(ص) فرمود: هركه بر دوستى آل محمد بميرد، شهيد، مرده است. هان! هركس بر دوستى آل محمد بميرد، آمرزيده مى‌شود. آگاه باشيد كه هركس بر