224. ابن عماد حنبلى (متوفاى 1089ه .ق) مى‌گويد: «مناقب على(ع)، بى‌شمار است و از جمله بزرگ‌ترين مناقب وى مى‌توان به ازدواج با فاطمه زهرا(عليها السلام)، برادرى با پيامبر، ورود به مباهله و كساء و... اشاره كرد». ابن عماد در ادامه مى‌گويد: «وى مناقب ديگرى نيز دارد كه ذكر آن به درازا مى‌كشد و شمارش آن دشوار است». ¹

5. حافظ غمارى (متوفاى1380ه .ق) مى‌گويد:

احاديث صحيحى كه در شأن اميرالمؤمنين، على بن ابى‌طالب(ع)، نقل شده، فراوان، پرآوازه و متواتر است؛ تا جايى‌كه گروهى از حافظان حديث گفته‌اند: «در حق هيچ‌يك از اصحاب به اندازه على، روايات با سندهاى نيكو و حسن نقل نشده است». ²

موارد مذكور، گوشه‌اى از سخنان علماى اهل‌سنت درباره فضايل فراوان اميرمؤمنان(ع) بود. اما از آنجا كه متون اسلامى (قرآن و سنت)، آكنده از فضايل على، حسن و حسين(عليهم السلام) است، ما نيز در اين فصل و فصل دوم، از استناد به سخنان اهل‌سنت مى‌پرهيزيم و به دسته‌اى از آيات و روايات اشاره مى‌كنيم. البته در فصول بعدى، اظهارات علماى اهل‌سنت، محور بحث خواهد بود.

برخى از فضايل حضرت على(ع) در قرآن كريم

1. آيه تطهير

(إِنَّمٰا يُرِيدُ اللّٰهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً)؛ (احزاب: 33)

خداوند فقط مى‌خواهد پليدى (گناه) را از شما اهل‌بيت دور كند و كاملاً شما را پاك سازد.