13
مقدمه
از ضرورتهاى پژوهشى در دوران كنونى، پرداختن به مسائل ميانمذهبى و مقايسهاى است. گفتوگوها و مناظرهها ميان مذاهب اسلامى، بهويژه اهلسنت و شيعيان در دورانى طولانى، به تبيين ديدگاههاى اين دو مذهب در موضوعات گوناگون انجاميده است. صرف نظر از نتايج اثبات و نفى عقايد مذاهب، اينگونه مباحثهها، دستاوردهاى معرفتى فراوانى داشته است؛ از جمله گردآورى ديدگاهها و آرا و انديشههاى پيشينيان. به همين دليل محققان شيعه، در گذر اعصار، در جريان همين گفتوگوها، دفاعيههاى عالمانهاى در عرصۀ باورهاى شيعى بر جاى نهادهاند.
در سالهاى تحصيل، تدريس و تحقيق در عرصۀ دين و فرهنگ، پرداختن به روشهاى نوين مطالعه و پژوهش، از اولويتها و دغدغهها و علاقههاى اين كمترين بوده است. در ميان دانشهاى دينى كه بيش از دو دهه در آن به تحقيق پرداختهام، مسائل كلامى شيعه است كه در قالب تدريس و تأليف در اختيار علاقهمندان قرار گرفته و اغلب با استقبال