78از اين سخن روشن مى‌شود كه پوشيدن چادر و مقنعه امتيازى است كه دين اسلام، زنان جوان و با شخصيت را به آن مفتخر كرده است. همچنين به زنانى كه حجابشان را كامل رعايت نمى‌كنند، مى‌فهماند كه
اين نوع حجاب، مخصوص كنيزان است؛ زيرا كنيزان نوعى كالا هستند كه براى خدمت‌گزارى به ديگران خريد و فروش مى‌شوند و بايد در معرض ديد قرار گيرند. اگر بانوان بزرگوار به اين حقايق توجه كنند، هرگز خود را از حجاب كامل محروم نمى‌كنند.
اين روايت‌ها به زنان بزرگوار و با وقار ما كه خود را به زينت عفاف و حجاب آراسته‌اند، اين پيام را مى‌دهد كه در برخورد با افراد بدحجاب، هرگز احساس حقارت نكنند، بلكه به خود افتخار كنند كه حجابشان كامل است و از خدا سپاسگزارى كنند كه مانند آنها نيستند و به ارزش حقيقى زن كه شخصيت و انسانيت اوست، پى‌برده‌اند. همچنين خود را در حد يك كالا تنزل نداده و مانند كنيزى در معرض خريد و فروش قرار نداده‌اند.
با توجه به آنچه گفته شد، اگر زنى دانسته يا ندانسته خود را بيارايد و در معرض نگاه‌هاى هوس‌آلود مردانى قرار دهد كه هدفى جز ارضاى غرايز حيوانى خود ندارند، آيا خود را مانند كنيزان، پست و بى‌مقدار نكرده است؟ با طرح اين پرسش، بار ديگر به اين نكته مهم پى‌مى‌بريم كه دين اسلام، با واجب كردن حجاب، عزت و شرافت بزرگى به زنان داده است و اجازه نداده هيچ‌كس به حريم خصوصى آنها تجاوز كند و كوچك‌ترين اهانتى به شخصيت با ارزش آنها داشته باشد.
شايد زنان بزرگوار به‌ويژه كسانى كه حجابشان كامل نيست، به اين