44 را در آنجا بهتر اجابت مى‌كند، همچنان‌كه در مسجد و كنار بيت‌الله، بيشتر عنايت دارد، مطلب حقى است و ما معتقديم كه مشاهد مشرفه از مصاديق بارز اين آيه مباركه است:
فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللّٰهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ (نور: 36)
[اين چراغ پرفروغ] در خانه‌هايى قراردارد كه خداوند اذن فرموده [ديواره‌هاى] آن را بالا برند [تا از دستبرد شياطين در امان باشد] و در آنها نام خدا برده شود.
چگونه چنين نباشد درحالى‌كه خداوند شهر مكه را به سبب وجود پيامبر اكرم(ص)، بزرگ شمرده و فرموده است: لاٰ أُقْسِمُ بِهٰذَا الْبَلَدِ* وَ أَنْتَ حِلٌّ بِهٰذَا الْبَلَدِ؛ «قسم به اين شهر مقدس (مكه). شهرى كه تو در آن ساكنى». (بلد: 1 و2)
يا خداوند به «طور سينا» - محل مناجات حضرت موسى(ع) - و «شهر مكه» قَسَم خورده است و مى‌گويد: وَ طُورِ سِينِينَ* وَ هٰذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ؛ «و سوگند به طور سينا و سوگند به اين شهر امن (مكه)». (تين: 2 و3)
براى همين است كه شيعيان از اين فرصت الهى استفاده كرده و در آنجا دعا مى‌كنند تا خداوند به بركت آن ولى خدا كه آنجا آرميده است خير دنيا و آخرت را به آنها عطا و شر دنيا و آخرت را از آنها دفع كند.
اگر مقصود نويسنده آن است كه شيعيان در اين مكان‌ها، اولياى خدا و ائمه معصوم را در درگاه الهى شفيع قرار مى‌دهند و از آنان مى‌خواهند كه به اذن و قدرتى كه خداوند در اختيارشان قرار داده، حاجات آنها را برآورده كنند، اين نيز مطلب حق و صحيحى است كه هيچ دليل عقلى و نقلى برخلاف آن وجود ندارد، بلكه به آيات قرآن و روايات فراوانى