22و نيز از ابن عباس نقل شده كه رسول خدا(ص) فرمود:
أحبّوُا اللهَ لِما يَغذُوكم مِن نِعَمِه، وَ أحِبّوني بِحُبِ‌ّ اللهِ وَ أحِبُّوا أهلَ بَيتي لِحُبّي. 1
خداوند را براى نعمت‌هايى كه شما را از آنها برخوردار نموده دوست بداريد و مرا براى محبت خدا دوست بداريد و اهل بيتم را براى محبت من دوست بداريد.
همچنين فرمود:
حُسَينٌ مِنّي وَأنا مِن حُسَينٍ، أحَبَّ اللهُ مَن أحَبَّ حُسَيناً... 2
حسين از من و من از حسينم، خداوند دوست دارد كسى را كه حسين را دوست داشته باشد... .
و نيز فرموده است:
« الحَسَنُ وَ الحُسَينُ سَيِّدا شَبابِ أهلِ الْجَنَّةِ » 3؛ «حسن و حسين دو آقاى جوانان اهل بهشتند».
«حذيفه» مى‌گويد:
در يكى از روزها، پيامبر[(ص)] را شادمان ديديم و به او عرض كرديم: «اى رسول خدا! در صورت شما بشارت و خوشحالى را مى‌بينيم». رسول خدا[(ص)] فرمود: چگونه مسرور و خوشحال نباشم درحالى‌كه جبرئيل(ع) نزد من آمد و بشارت داد كه:
«أنّ حَسَناً و حُسَيناً سَيّدا شَبابِ أهلِ الجَنَّةِ و أبوُهُما أفضَلُ مِنْهُما» 4 ؛ «حسن و