39 بسم‌الله الرحمن الرحيم

حمد و سپاس افزون از وهم و قياس، مر يگانه خداى بى‌چونى را سزاست كه بناى كعبه معظمه را در شهر شهير مكه مكرمه، خلق و ايجاد نموده، باديه پيمايان عصيان و اسائت را وسيله هدايت كرد و به آن دارالضيافه عميم النّوال، سكّان ممالك موحّدين را دعوت فرموده و به مائده مَنْ دَخَلَهُ كٰانَ آمِناً ¹ اطعام نموده و سلاطين عظام اسلاميّه را به تعمير و تجديد آن قبله محترمه موفق ساخته و آنان را بين الاماثل، مفتخر و سرافراز داشت.

صلوات صافيات گوناگون، به روضه پاك و خاك عطرناك نتيجه مقدمات اكوان و شؤون، حضرت پيغمبر آخرالزمان - عليه و على آله سلام الله المنّان - را شايسته و اجر است كه كسانى كه مقام واجب الاحترام آن حضرت را كه ما صدق كلام

«مابين قبري و منبري روضةٌ من رياض‌الجنّة» ²است زيارت مى‌كنند. استكمال اسباب سعادات دنيا و آخرت كرده و يرليغ بليغ

«من زار قبري وجبت له شفاعتى» ³مفتخر و سرافراز مى‌كردند.

و تحيات وافيات مر مضاجع منوره آل و اصحاب آن حضرت را لايق و زيبنده است كه فضايل رؤيت و زيارت مساجد مسعوده و مواقع شريفه حضرت نبى انس و جان -عليه صلوات [الله] الرحمن - را معيّن و فوايد و خصايص آن مقامات عاليات را