32
عَشِيَّةَ عَرَفَةَ .
خدا در شب عرفه نخست به زوّار امام حسين(ع) توجّه مى‌كند.
راوى از آن حضرت پرسيد: «آيا پيش از نظر كردن به حاجيان در عرفات؟» امام(ع) پاسخ داد: «آرى».
امام(ع) در حديث ديگرى فرمود:
إِنَّ اللهَ تَبَارَك وَ تَعَالَى يَتَجَلَّى لِزُوَّارِ قَبْرِ الحُسَيْنِ(ع) قَبْلَ أَهْلِ عَرَفَاتٍ (فَيَفْعَلُ ذَلِك بِهِمْ) وَ يَقْضِي حَوَائِجَهُمْ وَ يَغْفِرُ ذُنُوبَهُمْ وَ يُشَفِّعُهُمْ فِي مَسَائِلِهِمْ ثُمَّ يَثْنِي بِأَهْلِ عَرَفَاتٍ يَفْعَلُ ذَلِك بِهِمْ. 1
پروردگار حكيم، عنايت ويژه خود را متوجه زوار قبر امام‌حسين(ع) مى‌كند، پيش از آنكه به حجاج واقف در عرفات توجه كند. خدا حوايج زوار حسين را برآورده مى‌سازد، گناهانشان را مى‌بخشد و از آنها شفاعت به عمل مى‌آورد. پس به حاجيانى كه در عرفات وقوف كرده توجه نموده، با آنها نيز اين‌چنين عمل مى‌كند.