26
مُعاداةِ أعْدائِكَ. 1
خدايا! امروز روز عرفه است؛ روزى كه آن را شريف و گرامى داشته‌اى و تعظيم و تجليل كرده‌اى. در اين روز، رحمت خود را پراكنده‌اى و بر مردمان به عفو خود منت نهاده‌اى و عطاى خود در حق ايشان افزوده‌اى و بر بندگانت تفضل فرموده‌اى. اى خداوند! من آن بندۀ توام كه هم پيش از آفريدن او، او را از نعمت خود برخوردار ساختى و هم پس از آن. او را در زمرۀ كسانى آورده‌اى كه آنها را به دين خود راه نموده‌اى و به گزاردن حق خويش، توفيق داده‌اى و اكنون چنگ در ريسمان دوستى تو زده و تو او را در حزب خود داخل كرده‌اى و او را راهى نموده‌اى كه با دوستانت دوستى ورزد و با دشمنانت دشمنى كند.
امام محمد باقر(ع) نيز در حديثى ضمن اشاره به اهميت روز عرفه و موضوع امامت، نكته‌هايى را درباره روز عيد غدير متذكر شدند. ابى‌الجارود مى‌گويد:
شنيدم امام باقر(ع) مى‌فرمود: «خداى عزّوجلّ پنج چيز بر بندگان واجب ساخت و آنها چهار چيزش را گرفتند و يكى را رها كردند». عرض كردم: «قربانت گردم، آنها را براى من نام مى‌برى؟» فرمود: در نماز، مردم نمى‌دانستند چگونه نماز گزارند تا جبرئيل(ع) فرود آمد و گفت: «اى محمد! وقت‌هاى نماز را به مردم خبر ده...». زكات پس از نماز نازل شد. جبرئيل گفت: «اى محمد! راجع به زكات، آنها را خبر ده؛ چنان‌كه راجع