19 را مى‌شويد، آن‌چنان كه آب، چرك را مى‌شويد و فقر وتهى‌دستى را از بين مى‌برد، آن‌چنان كه آتش، زنگ‌زدگى آهن را از بين مى‌برد.

امام صادق(ع) فرمود:

مَن ماتَ وَلَم يَحُجّ حَجَّةَ الاِسلامِ لَم يَمنَعه مِن ذلِكَ حاجَةٌ تُجحِفُ بِه أو مَرَضٌ لا يُطيقُ فيهِ الحَج أو سُلطانٌ يَمنَعهُ فَليَمُت يَهودِياً أو نَصرانياً. ¹

كسى‌كه بميرد و حال آنكه حج واجب خود را بدون عذر به‌جاى نياورده باشد، يهودى يا نصرانى مرده است.

مَن ماتَ وَهوُ صَحيحٌ موُسرٌ لَم يَحُجَّ فَهوُ مِمنَّ قالَ اللهُ عزّ و جلّ (وَ نَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيٰامَةِ أَعْمىٰ)

قُلتُ: سُبحانَ اللهِ اعْمى؟ قال: نَعمَ انّ الله عزّ و جلّ اعماهُ عَن طَريقِ الحَقِّ. ²

أبوبصير گويد، شنيدم از امام صادق(ع) كه فرمود: «كسى‌كه بميرد و حال آنكه حج واجب خود را به‌جاى نياورده و حال آنكه از نظر صحت مزاج و تمكّن مالى، عذر نداشته باشد، از كسانى است كه خدا دربارۀ آنان فرموده است: روز قيامت او را نابينا محشور مى‌كنم». عرض كردم: «سبحان الله! آيا كور محشور مى‌شوند؟» فرمود: «بلى! اين كسى است كه به‌جرم گناهش از طريق حق نابينايش كرده‌اند».