23 همانگونه كه اين مطلب از آيات قرآن استفاده مىشود.
خداوند متعال مىفرمايد:
وَ مٰا بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللّٰهِ ثُمَّ إِذٰا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فَإِلَيْهِ تَجْئَرُونَ (نحل: 53)
آنچه از نعمتها داريد، همه از سوى خداست! وهنگامى كه ناراحتى به شما رسد، فقط او را مىخوانيد.
و مىفرمايد:
قُلْ أَ رَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتٰاكُمْ عَذٰابُ اللّٰهِ أَوْ أَتَتْكُمُ السّٰاعَةُ أَ غَيْرَ اللّٰهِ تَدْعُونَ إِنْ كُنْتُمْ صٰادِقِينَ * بَلْ إِيّٰاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ مٰا تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِنْ شٰاءَ وَ تَنْسَوْنَ مٰا تُشْرِكُونَ (انعام: 40 و 41)
بگو: به من خبر دهيد اگر عذاب پروردگار به سراغ شما آيد، يا رستاخيز برپا شود، آيا [براى حل مشكلات خود،] غير خدا را مىخوانيد اگر راست مىگوييد؟! [نه،] بلكه تنها او را مىخوانيد! واو اگر بخواهد، مشكلى را كه بخاطر آن او را خواندهايد، برطرف مىسازد؛ وآنچه را [امروز] همتاى خدا قرار مىدهيد، [در آن روز] فراموش خواهيد كرد.
همچنين مىفرمايد:
فَإِذٰا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ دَعَوُا اللّٰهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمّٰا نَجّٰاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذٰا هُمْ يُشْرِكُونَ (عنكبوت: 65)
هنگامى كه سوار بر كشتى شوند، خدا را با اخلاص مىخوانند [و غير او را فراموش مىكنند]؛ امّا هنگامى كه خدا آنان را به خشكى رساند ونجات داد، باز مشرك مىشوند.
خداوند سبحان مىفرمايد: