20شدت نياز به طرح و بررسى اين‌گونه مسائل و ضرورت آن، نمايان‌تر شد.
اگرچه، به راستى يقين داريم، آن هنگام كه خداوند دين خود را مقرر ساخت، آن را برنامۀ زندگى آدمى دانست و بندگان خود را بدان ملزم و متعبد گرداند و براى اقرار به آن و تبعيتِ صادقانه از آن ثوابى بزرگ قرار داد و براى كسانى كه از آن روى بگردانند و آن را انكار نمايند، عذابى دردناك مقرر ساخت و نيز، بى‌ترديد حجت خويش را بر پيروان و منكران، كامل ساخت، و آموزه‌هاى آن را مشخص و روشن كرد، به‌گونه‌اى كه جز افراطكاران و معاندان، كسى از دين روى‌گردان نمى‌شود و به گمراهى نمى‌افتد.
با اين همه، آشكارا مى‌بينيم كه گروه‌هاى كفر و گمراهى با اتحاد و همپشتى خويش عليه آيين اسلام و موجوديتِ آن، توطئه‌گرى‌هاى فراوانى انجام داده‌اند؛ از آن جمله: سعى در خاموش كردن نور تابناك آن، انكار حقايق و كم‌سو كردن نشانه‌هاى آن، سرپوش نهادن بر حقايق والاى آن. اينان تمام تلاش‌هاى خود را از روى عناد و مخالفت، و براى دست يافتن به منافع مادى، و نيز گاه از سر تقليد و خشك‌انديشى انجام داده‌اند. بارى، اين معاندان با طرح شبهاتى درباره حقانيت و حقيقت اسلام، كوشيده‌اند روشنى و آشكارى مبانى و آموزه‌هايش را در فضايى مه‌آلود و مبهم قرار دهند و عامۀ مردم را از پذيرشِ واقعيت و رسيدن به ديدگاه و عقيدۀ درست و روشن بازدارند؛ به ويژه مردمى كه از مراكز علمى و فرهنگى و دينى به‌دورند، يا موانعى چون ترس، دل‌نگرانى، دلسردى، انزجار و مانند اينها، بين آنان و حقانيت اسلام فاصله افكنده است.
ديگر اينكه روشنى اين آموزه‌هاى حق و بيان كامل دلايل آنها، به سعى و تلاش بى‌دريغ عالمان گذشتۀ ما - رضوان الله تعالى عليهم - چنان بوده كه امروزه اين حقايق از امور مسلم به شمار مى‌آيد و مدت‌هاست به گونه‌اى با آنها رفتار مى‌شود كه از شمار امورِ بى‌شبهه و مسلّم به حساب مى‌آيد و ادلۀ آنها به اشاره و اجمال و به طور گذرا و به دور از تفصيل طرح مى‌شوند؛ بى‌آنكه بر درستى آنها تمركز بيشترى شود و