7
ديباچه
الحمدلله رب العالمين و صلى الله على محمد و آله الطاهرين الذين اذهب الله عنهم الرجس و طهّرهم تطهيرا
امامت در انديشه و باور شيعه، جايگاه والايى دارد؛ بهگونهاى كه امامان نيز به فضايل انبيا آراسته، و از مقامات و كرامات آنان برخوردارند. ازاينرو آنان نيز گاهى براى هدايت خلق، از كرامات استفاده مىكردند. اما اين امر باعث شد برخى كوتهفكران، ائمه را تا حد خدايى يا نبوت بالا برند و بهانه به دست كسانى دهند كه خط راستين اهلبيت(عليهم السلام) را خطرى براى كجروىهاى خود مىديدند. ازاينرو مخالفان با اهداف سياسى، غلو را به خود اهلبيت(عليهم السلام) و پيروان آنان نسبت دادند تا بدينوسيله بتوانند آنان را كافر بدانند و از صحنه سياسى-اجتماعى مسلمانان خارج كنند. اما اهلبيت(عليهم السلام) و علماى شيعه همواره اين افراد را طرد، و با چنين تفكرى مبارزه كردهاند. ميراث مكتوب كلامى و حديثى شيعه، شاهد صدق اين مدعاست.
آنچه در اين اثر تقديم حقيقتجويان مىشود، نتيجه پژوهشهاى