29امام صادق(عليه السلام) از پدرانش(عليهم السلام) نقل مىكند كه رسول خدا(صلى الله عليه و آله) فرمود:
اى على! مَثَل تو ميان امت من همان مَثَل مسيح، عيسىبنمريم، است كه قوم او سه گروه شدند: گروه مؤمنان كه همان حواريون بودند و گروهى كه با او دشمنى ورزيدند و آنها يهود بودند و گروهى كه درباره او غلو كردند و از ايمان خارج شدند، و امت من نيز درباره تو سه گروه مىشوند: گروهى طرفداران تو هستند كه همان مؤمنانند و گروهى كه دشمن تواند و آنان شكاكاناند و گروهى كه درباره تو غلو كنند و آنان منكراناند. 1
بنابراين اهلبيت(عليهم السلام) در روايات بسيارى براى باطل، و محو كردن اين عقيده، به شدت با آن مقابله، و تأكيد كردهاند كه آنان بندگان خدايند؛ براى نمونه اميرمؤمنان(عليه السلام) فرمود: «مبادا درباره ما غلو كنيد. بگوييد ما بندگان خداييم. سپس درباره فضايل ما هرچه مىخواهيد، بگوييد». 2
همچنين امام صادق(عليه السلام) فرمود:
ما داراى پروردگارى هستيم كه شب و روز ما را پناه مىدهد. [ما] او را مىپرستيم. اى مالك! و اى خالد! ما را آفريده خداوند متعال
بدانيد. آنگاه هرچه مىخواهيد درباره ما بگوييد. 3
«حنانبنسدير» از پدرش چنين نقل مىكند:
به امام صادق(عليه السلام) عرض كردم: «گروهى مدعىاند كه شما خداييد». فرمود: «اى سدير! گوش، چشم، مو، پوست، گوشت و خونم از اينان بيزار است. خداوند و رسولش از آنان بيزار باشند! آنها بر دين