11
غلو در لغت و كاربرد شرعى
غلو در لغت
غلو در لغت به معناى ازحدگذشتن است. «ابن‌منظور» مى‌گويد:
در دين و در كارى غلو كرد، يعنى از حد و مرز آن گذشت، و برخى گويند در كارى غلو كردى، يعنى در آن از حد گذشتى و زياده‌روى نمودى، و در حديث آمده است: از غلو در دين، يعنى از تندروى و ازحدگذشتن بپرهيزيد. 1
«طريحى» گويد: «در دين غلو كرد، يعنى تنگ‌نظرى و تندروى كرد؛ به‌گونه‌اى كه از حد و اندازه گذشت». 2
«راغب» گويد: «غلو، يعنى ازحدگذشتن. اين مطلب زمانى گفته مى‌شود كه بهاى چيزى افزايش يابد». 3
بدين‌ترتيب روشن شد كه معناى لغوى غلو، از حد گذشتن در چيزى است؛ چه در عقايد دينى يا غير آن. اما سزاوار است درباره