37موسى(ع) به سامرى فرمود: (چه چيز باعث شد كه تو دست به چنين اقدامى بزنى؟ و چه چيز بر تو عارض شد تا چنين كارى انجام دهى؟) گفت: (من چيزى ديدم كه آنان نديدند)، يعنى جبرئيل را ديدم هنگامى كه به جهت هلاكت فرعون آمده بود (و من قسمتى از آثار رسول و فرستاده خدا) را گرفتم؛ يعنى از جاى پاى اسبش... مجاهد گفت: از زير سم اسب جبرائيل. و گفته: مقصود از قبضه پر كردن كف دست است، و قبضه همراه با اطراف انگشتان مى‌باشد.
مجاهد گفته: انداخت سامرى؛ يعنى آنچه را كه در دستانش داشت بر زينت‌هاى بنى‌اسرائيل قرار داد و از آنها جسد گوساله‌اى پديد آمد كه صدايى داشت و در آن باد دميده مى‌شد و همان صداى او بود...
از اين آيه نيز استفاده ميشود كه جبرئيل بركت داشته و حتى بركت او در اثرش نيز ظاهر شده است. نتيجه اينكه اگر خداوند متعال در اوليا بركت نهاده ما ميتوانيم به سراغ آن رفته و از آن استفاده كنيم؛ زيرا عالم معنويات همانند عالم ماديات است، همان‌گونه كه از بركت درخت زيتون كه در قرآن به آن تصريح شده استفاده ميكنيم و براى استفاده از آن به درخت رجوع مينماييم.
2. بركت در مكان
از برخى آيات استفاده مى‌شود كه بعضى از مكان‌ها داراى بركت هستند: